Qedeyîfa Dîyarbekirî namdar a, berhemêka tesciline a Dîyarbekirî ya û Dîyarbekir de bi destê westeyanê Çolîgî ra yena viraştene.
Her Roşan Dîyarbekir de seke festîvalê şîranî esto û şarê Dîyarbekirî roja Erafatî semedo ke şîranîya xo bigîro şino verê dikananê şîranîroşan û şîranî erîneno.
Wexto ke Roşan yeno îmalatxaneyanê şîranîroşan de xebatêka pîle esta. 2-3 warîya semedê resnayîşê şîranîyan xebate esta.
Demê Roşanî de 2-3 wardîya xebityenê
Westeyanê Qedeyîfe ra Mehmet Börüteçener vano, “Ma 2-3 aşmî verê Roşanî sîparîşan gênê. Eke êna nêbo ma nêeşkenê şîranîyan hadre bike. Ma hîrê rojî verê Roşanî 2-3 wardîya xebitîyenê. Ma Dîyarbekir ra şîranîyanê xo erşawenê şaristananê bînan zî.”
Semedê qedeyîfe weşe westetî û malzemeyo hewl
Mehmet Börüteçener êna dewam keno; “ Semedê viraştişê qedeyîfe hêvêrî gereke malzeme weş û biqalîte bo. Rûn, ardî û gozî... Esasê xo de qedeyîfe gozine weş a. La enê serranê peyînan de şar qedeyîfa fistiqine ra hîna zaf hes keno. Tenya malzeme bes nîyo, gereke westetî zî weş o. Ma çolîg ra yê. Ma kalûpîranê xo ra enê karî musayê. ma zî tîya de mûsnenê qijanê xo. Ma rojane 3-4 ton qedeyîfe roşenê. La ma roşanan de 50-60 ton qedeyîfe roşenê. Şarê ma qedeyîfe ra zaf hes keno.”
Enwer Yılmaz /Zazakî News
